Ως αεροφωτογραφία χαρακτηρίζεται γενικά οποιαδήποτε φωτογραφία που έχει ληφθεί από αέρος, δηλαδή από πτητικό μέσο.
Για πρώτη φορά λήψη αεροφωτογραφίας έγινε το 1909 στην Γαλλία και, συγκεκριμένα, στο Μουρμελόν. Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου έγιναν πάμπολλες πτήσεις, ειδικά για φωτογραφική αναγνώριση περιοχών. Στη διάρκεια του μεσοπολέμου η χρήση της αεροφωτογραφίας για ειρηνικούς σκοπούς άρχισε να επεκτείνεται σε πολλούς τομείς εναέριας έρευνας, όπως στη χαρτογραφία, τοπογραφία, στις μετακινήσεις ζώων, εκθέσεις φυσικών καταστροφών κ.τ.λ.
Για τη λήψη των αεροφωτογραφιών κατασκευάστηκαν ειδικοί τύποι φωτογραφικών μηχανών με μεγάλη εστιακή απόσταση και εύρος πεδίου, με αυτόματο μηχανισμό εκτύλιξης και έκθεσης μεγάλου μήκους φιλμ έτσι, ώστε η λήψη να είναι συνεχής. Στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου η τεχνική της αεροφωτογράφησης βελτιώθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό κάνοντας ακόμα χρήση και υπέρυθρων ακτίνων, ειδικών υπερευαίσθητων φιλμς (όπως στη χλωροφύλλη) που μπορούσαν να αναδεικνύουν θέσεις αρμάτων ή πυροβόλων μέσα σε δάσος ή πάσης φύσεως εγκαταστάσεων που καλύπτονταν με μέσα παραλλαγής (καμουφλάζ).
Τόσο δε μεγάλη ήταν η εξέλιξη της αεροφωτογραφίας, ώστε, τελικά, κατασκευάστηκαν ή διασκευάστηκαν και ειδικά αεροπλάνα για τέτοια δραστηριότητα, που ονομάζονται αεροφωτογραφικά. Τα εν λόγω αεροπλάνα είναι επιπρόσθετα εφοδιασμένα και με άλλες ειδικές συσκευές μαγνητοφώνησης, που καταγράφουν επιπλέον και τις παρατηρήσεις των χειριστών κατά τη διάρκεια της λήψης, καθώς και με φωτοβολίδες μεγάλης φωτιστικής έντασης για νυκτερινές λήψεις, όπως π.χ. σε περιπτώσεις έρευνας και διάσωσης στη θάλασσα, σε απόκρημνες περιοχές κ.τ.λ.
Για πρώτη φορά λήψη αεροφωτογραφίας έγινε το 1909 στην Γαλλία και, συγκεκριμένα, στο Μουρμελόν. Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου έγιναν πάμπολλες πτήσεις, ειδικά για φωτογραφική αναγνώριση περιοχών. Στη διάρκεια του μεσοπολέμου η χρήση της αεροφωτογραφίας για ειρηνικούς σκοπούς άρχισε να επεκτείνεται σε πολλούς τομείς εναέριας έρευνας, όπως στη χαρτογραφία, τοπογραφία, στις μετακινήσεις ζώων, εκθέσεις φυσικών καταστροφών κ.τ.λ.
Για τη λήψη των αεροφωτογραφιών κατασκευάστηκαν ειδικοί τύποι φωτογραφικών μηχανών με μεγάλη εστιακή απόσταση και εύρος πεδίου, με αυτόματο μηχανισμό εκτύλιξης και έκθεσης μεγάλου μήκους φιλμ έτσι, ώστε η λήψη να είναι συνεχής. Στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου η τεχνική της αεροφωτογράφησης βελτιώθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό κάνοντας ακόμα χρήση και υπέρυθρων ακτίνων, ειδικών υπερευαίσθητων φιλμς (όπως στη χλωροφύλλη) που μπορούσαν να αναδεικνύουν θέσεις αρμάτων ή πυροβόλων μέσα σε δάσος ή πάσης φύσεως εγκαταστάσεων που καλύπτονταν με μέσα παραλλαγής (καμουφλάζ).
Τόσο δε μεγάλη ήταν η εξέλιξη της αεροφωτογραφίας, ώστε, τελικά, κατασκευάστηκαν ή διασκευάστηκαν και ειδικά αεροπλάνα για τέτοια δραστηριότητα, που ονομάζονται αεροφωτογραφικά. Τα εν λόγω αεροπλάνα είναι επιπρόσθετα εφοδιασμένα και με άλλες ειδικές συσκευές μαγνητοφώνησης, που καταγράφουν επιπλέον και τις παρατηρήσεις των χειριστών κατά τη διάρκεια της λήψης, καθώς και με φωτοβολίδες μεγάλης φωτιστικής έντασης για νυκτερινές λήψεις, όπως π.χ. σε περιπτώσεις έρευνας και διάσωσης στη θάλασσα, σε απόκρημνες περιοχές κ.τ.λ.
Αργεντινή
Αυστραλία
Μποτσουάνα
Κίνα
Δανία
Αίγυπτος
Γαλλία
Ισραήλ
Νότια Αφρική
ΗΠΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου