Η Δεξαμενή Χωστίων που άλλοτε πότιζε και κινούσε τους Νερόμυλους
Θύμιζαν παλιές καλές εποχές, λένε οι γεροντότεροι oi πολλές φετινές βροχές και τα χιόνια που έπεσαν στην περιοχή. Πράγματι, στις αρχές του χρόνου, την πρωτοχρονιά, αλλά και από τις 10 Φλεβάρη μέχρι σήμερα, είναι ιδιαίτερα μεγάλες οι ποσότητες χιονιού αλλά και βροχής σε ένα τόπο, όπως η περιοχή από την Δομβραίνα μέχρι τα Χώστια, όπου συνήθως υπάρχει ανομβρία ακόμα και όταν τα φαινόμενα σε γειτονικές περιοχές είναι πολλά.
Συχνά πλημμυρίζουν γειτονικοί κάμποι αλλά το Λικέρι, όμως, της Θίσβης, σπάνια πλημμυρίζει και τα γύρω από τα Χώστια και την Θίσβη ρέμματα ελάχιστες φορές κατεβάζουν τόσα νερά όπως φέτος.
Πόσο αξιοποιείται αυτό το υγρό δυναμικό, ο πλούτος των επιφανειακών υδάτων από τις ντόπιες παραγωγικές δυνάμεις και πόσο ενδιέφερε και ενδιαφέρει τα τοπικά θεσμικά όργανα μια τέτοια εκδοχή είναι ένα θέμα. Σήμερα, ο τόπος υποβαθμίστηκε παραγωγικά, τα αρδευτικά κανάλια για το πότισμα των ελαιώνων δεν συντηρούνται. Τα ντόπια, υψηλής διατροφικής αξίας γεωργικά προϊόντα δεν παράγονται πια και οι επώνυμοι παραδοσιακοί σπόροι χάθηκαν. Οι τροποποιημένοι γενετικά σπόροι, που προμηθεύονται υποχρεωτικά οι λιγοστοί αγρότες-παραγωγοί από την παγκόσμια μονοπωλιακή εταιρία δεν κάνουν για νέα σπορά. Όλη η παραγωγική διαδικασία στηρίζεται στην καλλιέργεια σιτηρών που αποβλέπει στις κοινοτικές επιδοτήσεις και όχι στην παραγωγή προϊόντων. Το αυτοκαταστροφικό μοντέλο του κέρδους χωρίς κόπο και χωρίς παραγωγή έχει επικρατήσει και στην περιοχή.
Το Λικέρι από τον Προφήτη Ηλία των Χωστίων
Στο Λικέρι, τα νερά δεν θα πλημμύριζαν αυτές τις εκτάσεις που φαίνονται στην εικόνα αλλά άλλες χαμηλότερες που βρίσκονται στο σημείο των εργοστασίων και των επιχωματώσεων που αυτά έχουν δημιουργήσει. Περνώντας δίπλα στις πλημμυρισμένες εκτάσεις, αλήθεια, ποιος δεν θυμάται τις «ημερίδες», τις δηλώσεις και τις υποσχέσεις που δίνονταν κάποτε προς τους ιθαγενείς, ότι θα δημιουργηθεί δήθεν αποστραγγιστική τάφρος για να οδηγεί τα νερά στην Νούσα, ότι θα κατασκευαστεί ταμιευτήρας, κανάλι συλλογής των ομβρίων, παράλληλα με τον δρόμο και ότι ο εύφορος αλλά ξερικός κάμπος, το Λικέρι, θα γίνει ένα μεγάλο ποτιστικό περιβόλι αφού θα ποτίζεται από αυτά τα νερά;
Ξεχείλισε το φράγμα στο ρέμμα της Κάβουρας στη Θίσβη
Σήμερα, μετά την πολιτική αλλαγή που έγινε στις 25 Γενάρη, μήπως εκτός από το γενικότερο παραγωγικό μοντέλο της χώρας, πρέπει να αλλάξει και ο τρόπος που σχεδιάζεται η ανάπτυξη και αυτού του τόπου; Όπως γινόταν άλλοτε με πολλή επιτυχία και ακόμα καλύτερα με την σημερινή τεχνολογία, μήπως, αφού δεν υπάρχουν υπόγεια ύδατα, λόγω της τοπικής γεωλογίας, πρέπει να αξιοποιηθούν τα άφθονα επιφανειακά νερά, για την ύδρευση, για την άρδευση και γιατί όχι και για την ενεργειακή εκμετάλλευσή τους;
http://hostiasaradi.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου