Εργαζόμενοι & εργαζόμενες, νέοι & νέες,
Αγροτοκτηνοτρόφοι & επαγγελματίες της περιοχής,
Κάτοικοι του δήμου Τανάγρας & των γύρω περιοχών
Η ευρύτερη βιομηχανική περιοχή της ανατολικής Βοιωτίας, με κέντρο τα Οινόφυτα, φιλοξενεί εδώ και δεκαετίες εκατοντάδες βιομηχανίες. Στην περιοχή έχουν έδρα ή τομείς της παραγωγής τους & αποθήκες σημαντικά μονοπώλια και επιχειρηματικοί όμιλοι.
Αυτό που συμβαίνει είναι ότι από τη μία παράγεται τεράστιος πλούτος που τον καρπώνονται τα αφεντικά, ενώ από την άλλη οι παραγωγοί αυτού του πλούτου, οι εργάτες και οι εργάτριες, βιώνουν με όλους τους τρόπους την επίθεση στα δικαιώματά τους. Σκληρή εκμετάλλευση με μειώσεις μισθών, με 10ωρα & 12ωρα, απληρωσιά, εντατικοποίηση, συνεχή ατυχήματα και σακάτεμα εργαζομένων, έξαρση των επαγγελματικών ασθενειών, τρομοκρατία, απειλές, εργοδοτική βία. Την ίδια στιγμή η ρύπανση του περιβάλλοντος και ιδιαίτερα του Ασωπού ποταμού από την ανεξέλεγκτη λειτουργία των βιομηχανιών, οδηγεί σε σοβαρότατες επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής και γενικότερα.
Οι αγωγοί που διοχετεύουν βιομηχανικά λύματα απευθείας στο ποτάμι, τα καλυμμένα βουνά αποβλήτων, οι τεράστιες συγκεντρώσεις εξασθενούς χρωμίου…τίποτα από όλα αυτά δεν είναι τυχαίο! Αιτία όλων αυτών είναι το συνεχές κυνήγι του μέγιστου δυνατού κέρδους από τους βιομήχανους καπιταλιστές.
ΦΤΑIΕΙ ΓΕΝΙΚΑ & ΑΟΡΙΣΤΑ Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ;
ΓΙΑΤΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΟΘΕΙ ΛΥΣΗ;
ΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΡΥΠΑΙΝΟΥΝ;
Ο ένοχος για τη μεγάλη ρύπανση των υπόγειων νερών & του Ασωπού ποταμού δεν είναι γενικά και αόριστα η βιομηχανική παραγωγή, αφού τεχνολογίες αποτροπής της ρύπανσης υπάρχουν και συνεχώς εξελίσσονται. Όμως αυτοί που έχουν στα χέρια τους την παραγωγή, αυτοί που αποφασίζουν τι θα παραχθεί, με τι όρους κ.λπ., είναι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι που έχουν έναν και μόνο θεό: το κέρδος!
Μπροστά στη συγκέντρωση ολοένα και περισσότερων κερδών δε λογαριάζουν τίποτα. Με κάθε τρόπο ξιφουλκούν ενάντια στα εργασιακά δικαιώματα, ενάντια στην ανθρώπινη υγεία & το περιβάλλον. Γι’ αυτούς η υγεία και ασφάλεια στο χώρο εργασίας, το μεροκάματο, το βιοτικό επίπεδο της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, η προστασία του περιβάλλοντος είναι κόστος που πρέπει να συμπιεστεί.
Ας θυμηθούμε… Μόλις λίγα χρόνια πριν άρχισαν να ψελλίζουν ότι όντως υπάρχει πρόβλημα, κάτω από το βάρος κινητοποιήσεων που αποκάλυψαν τη σοβαρότητα & την έκταση του προβλήματος…
Όλα αυτά τα χρόνια οι καπιταλιστές έχουν πολύτιμο βοηθό και συμπαραστάτη το αστικό κράτος. Κυβέρνηση και υπουργεία, τοπική & περιφερειακή διοίκηση, δημόσιες υπηρεσίες, συχνά ακόμα και η δικαιοσύνη, είτε με τους νόμους που ψηφίζουν είτε χωρίς αυτούς, λειτούργησαν προς όφελός τους και συνεχίζουν και σήμερα να το κάνουν. Καθόλου τυχαίο δεν είναι π.χ. ότι στο Εθνικό Σχέδιο της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για τη Διαχείριση των Επικίνδυνων Αποβλήτων (ΕΣΔΕΑ – Φλεβάρης 2016), βιομηχανικών στο τεράστιο μέρος τους, υπεράνω όλων προτάσσονται τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Ποτέ δε λειτούργησε ουσιαστικά η συνειδητά υποστελεχωμένη Επιθεώρηση Περιβάλλοντος, οι δήμοι έχουν χρηματοδοτήσει «επιστημονικές» μελέτες που κατέληγαν στο αστείο συμπέρασμα ότι «μάλλον το εξασθενές χρώμιο υπήρχε πάντα στο υπέδαφος της περιοχής» αποκρύπτοντας επιστημονικά ευρήματα που τεκμηριώνουν τη ρύπανση στην περιοχή, η Περιφέρεια ακολουθώντας τους προκατόχους της -ακόμα και σήμερα- επιμένει να μη δημοσιοποιεί τα ευρήματα σχετικών ερευνών, ενώ δεκάδες δικαστήρια έχουν αθωώσει τους βιομήχανους λόγω «έλλειψης» στοιχείων….
Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης: «ο ρυπαίνων πληρώνει» (…δηλαδή, δε με νοιάζει αν ο βιομήχανος ρυπαίνει, αρκεί να «πληρώνει» ο καπιταλιστής που στη συνέχεια μετακυλύει το κόστος στα λαϊκά στρώματα), πρακτικά σημαίνει ανυπαρξία ελεγκτικού μηχανισμού και συνέχιση της ρύπανσης. Στην πράξη οδηγεί στο ότι οι βιομήχανοι ελέγχουν τον ίδιο τους τον εαυτό για το…αν ρυπαίνουν.
ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΝ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΟΙ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΟΙΝΟΦΥΤΩΝ - ΣΧΗΜΑΤΑΡΙΟΥ;
ΜΥΘΟΣ ΟΤΙ ΘΑ ΜΠΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ ΣΤΗ ΡΥΠΑΝΣΗ! ΧΟΡΤΑΣΑΜΕ ΑΠΟ ΠΑΧΙΑ ΛΟΓΙΑ…
Η πολυδιαφημισμένη «πρωτοβουλία» της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας που στηρίζεται από την κυβέρνηση, περί «ολοκληρωμένης παρέμβασης για την περιβαλλοντική εξυγίανση και ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής του Ασωπού», κινείται στην ίδια κατεύθυνση με την μέχρι σήμερα πολιτική. Δηλαδή την πολιτική που γέννησε, γιγάντωσε για δεκαετίες και προσπάθησε να κρύψει το πρόβλημα…
Το προτεινόμενο σχέδιο προβλέπει την άμεση συνεργασία Υπουργείου, Περιφέρειας, Δήμου και τοπικού Συνδέσμου Βιομηχάνων για μια σειρά ενεργειών σε τρεις άξονες, το περιβάλλον, τη δημόσια υγεία και την επιχειρηματικότητα.
Όσον αφορά το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία, η πρόταση ακολουθεί την πεπατημένη οδό των τελευταίων χρόνων: λόγια, φιέστες και φωτογραφίες… Αυτοί που κάποτε έλεγαν χοντροκομμένα: «δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα», τώρα πέρασαν στο…ραφιναρισμένο «χρηματοδοτούμε μελέτες για να εντοπίσουμε το πρόβλημα». Οι εργαζόμενοι & οι κάτοικοι της περιοχής δε πρέπει να έχουν ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ στους βιομήχανους και στο κράτος που τους εξυπηρετεί!
Εκεί που συγκεντρώνεται πραγματικά όλος ο σχεδιασμός και όλο το άγχος τους είναι στον άξονα της επιχειρηματικότητας και όχι τυχαία… Επιδιώκεται άμεσα η δημιουργία «ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΠΑΡΚΟΥ ΕΞΥΓΙΑΝΣΗΣ» στη βιομηχανική ζώνη γύρω από τον οικισμό των Οινοφύτων. Σε αυτή την κατεύθυνση παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο ο Σύνδεσμος Βιομηχάνων Στερεάς Ελλάδας και συγκεκριμένοι μονοπωλιακοί όμιλοι που δραστηριοποιούνται στην περιοχή.
Τι σημαίνει πρακτικά «Επιχειρηματικό Πάρκο Εξυγίανσης»;
Στο όνομα της εξυγίανσης, ένα μόνο μέρος της βιομηχανικής ζώνης της περιοχής, συγκεκριμένα αυτό που περικλείει τον οικισμό των Οινοφύτων, θα χωροθετηθεί ως οργανωμένη βιομηχανική περιοχή.
Ποιος θα εγγυηθεί πως θα σταματήσει η ρύπανση; Η συγκεκριμένη περιοχή θα λειτουργεί υπό τον έλεγχο μίας Ανώνυμης Εταιρείας, στην οποία θα συμμετέχουν η τοπική διοίκηση μαζί με τους βιομηχάνους (ποιους άλλους;;;). Ο νέος φορέας θα αποφασίζει τι είδους μονάδες θα λειτουργούν και με ποιους όρους με κριτήριο το κέρδος.
Με τον τρόπο αυτό θα λυθούν και κάποια χρόνια αιτήματα των βιομηχάνων που έχουν να κάνουν με την πρόσβαση, τα δίκτυα, την δυνατότητα να αναπτυχθεί η παραγωγική δραστηριότητα και να δημιουργηθούν επεκτάσεις.
Αντί για σχεδιασμό απορρύπανσης, η κυβερνητική εξαγγελία για δημιουργία βιομηχανικής μονάδας επεξεργασίας αποβλήτων πρέπει να σημάνει συναγερμό: Απόβλητα από που;
Επί της ουσίας, το αστικό κράτος αντί να υποχρεώσει τους καπιταλιστές βιομήχανους να σταματήσουν να ρυπαίνουν και να πληρώσουν (ποινικά και οικονομικά) για την προστασία των εργαζομένων, των κατοίκων και του περιβάλλοντος, αξιοποιούν το τεράστιο πρόβλημα για να στήσουν μία μπίζνα εκατομμυρίων. Οι βιομήχανοι που βρώμισαν τον τόπο θα χρηματοδοτηθούν κιόλας, ώστε να βελτιωθεί η εικόνα τους, να προωθηθούν εγκαταστάσεις και υποδομές κρίσιμες για την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία τους, να μετατρέψουν την διαχείριση των αποβλήτων σε νέα μπίζνα εκατομμυρίων. Για το αν και πώς θα πάψει η περιοχή να υφίσταται τη ρύπανση, αλλά και για το πώς θα πάψει η επιβάρυνση των εργαζομένων και των κατοίκων δεν λαμβάνεται κανένα ουσιαστικό μέτρο. Άλλωστε, ακόμη και αυτά τα όρια του έντονα καρκινογόνου εξασθενούς χρωμίου στο πόσιμο νερό αρνούνται να τα θεσμοθετήσουν ξεχωριστά από το τρισθενές χρώμιο, διατηρώντας ελέω Ευρωπαϊκής Ένωσης το όριο του συνολικού χρωμίου στο εγκληματικό 50 μικρογραμμάρια ανα λίτρο. Οι επιπτώσεις αυτής της πολιτικής φαίνονται ήδη στη ζωή και την υγεία των εργαζομένων και των κατοίκων και θα φανεί ακόμη περισσότερο στις επόμενες γενιές, αν δεν αντεπιτεθούμε!
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ & ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ;
ΠΩΣ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΡΥΠΑΝΣΗ & Η ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ;
Σήμερα τα πάντα υποτάσσονται στην καπιταλιστική κερδοφορία μιας χούφτας επιχειρηματικών ομίλων στην περιοχή και γενικότερα. Ενώ υπάρχουν τεχνολογικές δυνατότητες με βάση την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνικής, το αν και πόσα μέτρα θα ληφθούν αποφασίζονται από τον καπιταλιστή - βιομήχανο με κριτήριο την κερδοφορία του.
Ως αποτέλεσμα δεν λαμβάνονται όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας των εργαζομένων από τον επαγγελματικό κίνδυνο, ούτε τα μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος από τα βιομηχανικά απόβλητα, γιατί κοστίζουν στο κεφάλαιο. Σ’ αυτή τη κατεύθυνση, οι καπιταλιστές έχουν απόλυτο αρωγό το κράτος τους, την ΕΕ που τους στηρίζει. Το αστικό κράτος άλλοτε «κάνει τα στραβά μάτια» στα εγκλήματα του κεφαλαίου, άλλοτε προωθεί νομοθετικές ρυθμίζεις που τα εγκλήματα του κεφαλαίου γίνονται νόμιμα, χαμηλώνοντας τα όρια έκθεσης σε τοξικές ουσίες, χαλαρώνοντας τις αναγκαίες μελέτες επιπτώσεων, δίνοντας άδειες στο όνομα της ανάπτυξης, μη υποχρεώνοντας τους καπιταλιστές να λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα πρόληψης, φτιάχνοντας επιχειρηματικά πάρκα όπου η επιχειρηματική δραστηριότητα γίνεται με ακόμα χαλαρότερους όρους κ.λπ.
Λύση ουσιαστική και ολοκληρωμένη δε μπορεί να υπάρξει για όσο καιρό η οικονομία και η παραγωγή λειτουργούν για το «δίκιο» και το συμφέρον του καπιταλιστή-βιομήχανου, σε βάρος των αναγκών και των ζωών δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων και κατοίκων! Στον καπιταλισμό, περιβάλλον και άνθρωποι είναι πόροι για εκμετάλλευση...
Νόμος και προτεραιότητα των καπιταλιστών βιομηχάνων και του κράτους που τους εξυπηρετεί είναι η εκμετάλλευση, η συσσώρευση κέρδους, η υποκρισία και η κλεψιά μαζί με την τρομοκρατία και τις απειλές σε όποιον σηκώνει κεφάλι.
Το ΚΚΕ παλεύει για ένα κοινωνικό-οικονομικό σύστημα που τα εργοστάσια δεν ανήκουν στην ιδιοκτησία του κάθε καπιταλιστή, οι εργαζόμενοι δεν αποτελούν μέσα παραγωγής κέρδους, η υγεία και το περιβάλλον δεν αντιμετωπίζονται ως εμπορεύματα!
Στον αντίποδα του σάπιου καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, ο δρόμος της εργατικής εξουσίας που προτείνει το ΚΚΕ βασίζεται στην κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, στη λειτουργία τους με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, που αναπτύσσει την παραγωγή με κριτήριο την ικανοποίηση του συνόλου των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών. Σε αυτόν τον ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης μπορεί να συνδυαστεί η ισόρροπη ανάπτυξη τομέων και κλάδων της οικονομίας με την ανύψωση του βιοτικού επιπέδου, η ελαχιστοποίηση της επίδρασης της βιομηχανικής παραγωγής στο φυσικό περιβάλλον, η προστασία της υγείας και ασφάλειας εργαζομένων και κατοίκων.
ΝΑ ΜΗ ΧΑΣΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΧΡΟΝΟ
ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΟΣΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ!
Η εξέλιξη είναι σοβαρή και πρέπει να απασχολήσει κάθε τίμιο εργαζόμενο και κάτοικο της περιοχής. Να μην τσιμπήσει στις φιέστες, να μη δώσει χρόνο αναμονής στους υπαίτιους όσο συνεχίζουν το έγκλημα. Οι εργάτες, οι αγρότες, συνολικά οι κάτοικοι της περιοχής, ξεδιπλώνοντας τον αγώνα μας για ένα πραγματικά φιλολαϊκό αύριο, διεκδικούμε από την κρατική και τοπική διοίκηση, στη βάση της κάλυψης των αναγκών μας:
Άμεση δημοσιοποίηση από την Κυβέρνηση των (γνωστών στις Υπηρεσίες) σημείων υπέργειας και υπόγειας διάθεσης βιομηχανικών αποβλήτων εντός και εκτός εργοστασίων, των σημείων συγκέντρωσης επικίνδυνων χημικών στοιχείων στο υπέδαφος της περιοχής (που χαρακτηρίζονται παραπλανητικά «ιστορικά αποθηκευμένα απόβλητα»), όπως και των εργοστασίων της περιοχής που χρησιμοποιούν στην παραγωγή τους πρώτες ύλες που περιέχουν εξασθενές χρώμιο και άλλες επικίνδυνες ουσίες.
Άμεση απομάκρυνση και ασφαλή διάθεση των επικινδύνων αποβλήτων από τις χωματερές των εργοστασίων και αποκατάσταση των ρυπασμένων χώρων με ευθύνη του κράτους και αποκλειστική οικονομική επιβάρυνση του μεγάλου κεφαλαίου.
Λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων προστασίας για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων και των κατοίκων, την πρόληψη ατυχημάτων μεγάλης έκτασης και την προστασία του περιβάλλοντος, με ουσιαστικό έλεγχο της εργοδοτικής ευθύνης από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους.
Επιβολή αυστηρών μέτρων για την εξασφάλιση του ελέγχου των αποβλήτων, της επεξεργασίας και της ασφαλούς μεταφοράς τους, αντιμετώπιση κάθε είδους παραβίασης. Επανεξέταση των αδειών λειτουργίας των βιομηχανιών με κριτήριο την προστασία των εργαζομένων και των κατοίκων της περιοχής.
Πλήρης στελέχωση (σε προσωπικό και μέσα) των Υπηρεσιών Επιθεώρησης Περιβάλλοντος, των Επιθεωρήσεων Ασφάλειας και Υγείας και των Επιθεωρήσεων Μεταλλείων.
Θεσμοθέτηση μεθοδολογιών και προδιαγραφών, επιστημονική έρευνα με κριτήριο την εγγενή ασφάλεια και την προσαρμογή του εργασιακού και ευρύτερου περιβάλλοντος στις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού.
Παροχή καθαρού νερού στην περιοχή των Οινοφύτων και όσων ακόμα επιβαρύνονται απ’ τη βιομηχανική ρύπανση του Ασωπού για όλες τις χρήσεις χωρίς οικονομική επιβάρυνση για τα λαϊκά στρώματα (κάτοικοι, εργαζόμενοι, φτωχοί αγρότες). Όχι στην εμπορευματοποίηση του νερού. Η πρόσβαση σε άφθονο καθαρό νερό, είναι λαϊκό δικαίωμα, όχι εμπόρευμα.
Μέτρα αποκατάστασης του υδροφόρου ορίζοντα της ευρύτερης περιοχής με ευθύνη του κράτους και με μετατόπιση του οικονομικού βάρους στο κεφάλαιο.
Απόσυρση του Χωροταξικού Σχεδίου για τη Βιομηχανία. Χωροταξικός σχεδιασμός με γνώμονα και κριτήριο τις εργατικές λαϊκές ανάγκες.
Απόλυτη απαγόρευση της εισαγωγής αποβλήτων προς επεξεργασία στην περιοχή και την χώρα. ΟΧΙ στο εργοστάσιο επεξεργασίας αποβλήτων που θα εισάγει απόβλητα.
Αγροτοκτηνοτρόφοι & επαγγελματίες της περιοχής,
Κάτοικοι του δήμου Τανάγρας & των γύρω περιοχών
Η ευρύτερη βιομηχανική περιοχή της ανατολικής Βοιωτίας, με κέντρο τα Οινόφυτα, φιλοξενεί εδώ και δεκαετίες εκατοντάδες βιομηχανίες. Στην περιοχή έχουν έδρα ή τομείς της παραγωγής τους & αποθήκες σημαντικά μονοπώλια και επιχειρηματικοί όμιλοι.
Αυτό που συμβαίνει είναι ότι από τη μία παράγεται τεράστιος πλούτος που τον καρπώνονται τα αφεντικά, ενώ από την άλλη οι παραγωγοί αυτού του πλούτου, οι εργάτες και οι εργάτριες, βιώνουν με όλους τους τρόπους την επίθεση στα δικαιώματά τους. Σκληρή εκμετάλλευση με μειώσεις μισθών, με 10ωρα & 12ωρα, απληρωσιά, εντατικοποίηση, συνεχή ατυχήματα και σακάτεμα εργαζομένων, έξαρση των επαγγελματικών ασθενειών, τρομοκρατία, απειλές, εργοδοτική βία. Την ίδια στιγμή η ρύπανση του περιβάλλοντος και ιδιαίτερα του Ασωπού ποταμού από την ανεξέλεγκτη λειτουργία των βιομηχανιών, οδηγεί σε σοβαρότατες επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής και γενικότερα.
Οι αγωγοί που διοχετεύουν βιομηχανικά λύματα απευθείας στο ποτάμι, τα καλυμμένα βουνά αποβλήτων, οι τεράστιες συγκεντρώσεις εξασθενούς χρωμίου…τίποτα από όλα αυτά δεν είναι τυχαίο! Αιτία όλων αυτών είναι το συνεχές κυνήγι του μέγιστου δυνατού κέρδους από τους βιομήχανους καπιταλιστές.
ΦΤΑIΕΙ ΓΕΝΙΚΑ & ΑΟΡΙΣΤΑ Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ;
ΓΙΑΤΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΟΘΕΙ ΛΥΣΗ;
ΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΡΥΠΑΙΝΟΥΝ;
Ο ένοχος για τη μεγάλη ρύπανση των υπόγειων νερών & του Ασωπού ποταμού δεν είναι γενικά και αόριστα η βιομηχανική παραγωγή, αφού τεχνολογίες αποτροπής της ρύπανσης υπάρχουν και συνεχώς εξελίσσονται. Όμως αυτοί που έχουν στα χέρια τους την παραγωγή, αυτοί που αποφασίζουν τι θα παραχθεί, με τι όρους κ.λπ., είναι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι που έχουν έναν και μόνο θεό: το κέρδος!
Μπροστά στη συγκέντρωση ολοένα και περισσότερων κερδών δε λογαριάζουν τίποτα. Με κάθε τρόπο ξιφουλκούν ενάντια στα εργασιακά δικαιώματα, ενάντια στην ανθρώπινη υγεία & το περιβάλλον. Γι’ αυτούς η υγεία και ασφάλεια στο χώρο εργασίας, το μεροκάματο, το βιοτικό επίπεδο της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, η προστασία του περιβάλλοντος είναι κόστος που πρέπει να συμπιεστεί.
Ας θυμηθούμε… Μόλις λίγα χρόνια πριν άρχισαν να ψελλίζουν ότι όντως υπάρχει πρόβλημα, κάτω από το βάρος κινητοποιήσεων που αποκάλυψαν τη σοβαρότητα & την έκταση του προβλήματος…
Όλα αυτά τα χρόνια οι καπιταλιστές έχουν πολύτιμο βοηθό και συμπαραστάτη το αστικό κράτος. Κυβέρνηση και υπουργεία, τοπική & περιφερειακή διοίκηση, δημόσιες υπηρεσίες, συχνά ακόμα και η δικαιοσύνη, είτε με τους νόμους που ψηφίζουν είτε χωρίς αυτούς, λειτούργησαν προς όφελός τους και συνεχίζουν και σήμερα να το κάνουν. Καθόλου τυχαίο δεν είναι π.χ. ότι στο Εθνικό Σχέδιο της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για τη Διαχείριση των Επικίνδυνων Αποβλήτων (ΕΣΔΕΑ – Φλεβάρης 2016), βιομηχανικών στο τεράστιο μέρος τους, υπεράνω όλων προτάσσονται τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Ποτέ δε λειτούργησε ουσιαστικά η συνειδητά υποστελεχωμένη Επιθεώρηση Περιβάλλοντος, οι δήμοι έχουν χρηματοδοτήσει «επιστημονικές» μελέτες που κατέληγαν στο αστείο συμπέρασμα ότι «μάλλον το εξασθενές χρώμιο υπήρχε πάντα στο υπέδαφος της περιοχής» αποκρύπτοντας επιστημονικά ευρήματα που τεκμηριώνουν τη ρύπανση στην περιοχή, η Περιφέρεια ακολουθώντας τους προκατόχους της -ακόμα και σήμερα- επιμένει να μη δημοσιοποιεί τα ευρήματα σχετικών ερευνών, ενώ δεκάδες δικαστήρια έχουν αθωώσει τους βιομήχανους λόγω «έλλειψης» στοιχείων….
Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης: «ο ρυπαίνων πληρώνει» (…δηλαδή, δε με νοιάζει αν ο βιομήχανος ρυπαίνει, αρκεί να «πληρώνει» ο καπιταλιστής που στη συνέχεια μετακυλύει το κόστος στα λαϊκά στρώματα), πρακτικά σημαίνει ανυπαρξία ελεγκτικού μηχανισμού και συνέχιση της ρύπανσης. Στην πράξη οδηγεί στο ότι οι βιομήχανοι ελέγχουν τον ίδιο τους τον εαυτό για το…αν ρυπαίνουν.
ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΝ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΟΙ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΟΙΝΟΦΥΤΩΝ - ΣΧΗΜΑΤΑΡΙΟΥ;
ΜΥΘΟΣ ΟΤΙ ΘΑ ΜΠΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ ΣΤΗ ΡΥΠΑΝΣΗ! ΧΟΡΤΑΣΑΜΕ ΑΠΟ ΠΑΧΙΑ ΛΟΓΙΑ…
Η πολυδιαφημισμένη «πρωτοβουλία» της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας που στηρίζεται από την κυβέρνηση, περί «ολοκληρωμένης παρέμβασης για την περιβαλλοντική εξυγίανση και ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής του Ασωπού», κινείται στην ίδια κατεύθυνση με την μέχρι σήμερα πολιτική. Δηλαδή την πολιτική που γέννησε, γιγάντωσε για δεκαετίες και προσπάθησε να κρύψει το πρόβλημα…
Το προτεινόμενο σχέδιο προβλέπει την άμεση συνεργασία Υπουργείου, Περιφέρειας, Δήμου και τοπικού Συνδέσμου Βιομηχάνων για μια σειρά ενεργειών σε τρεις άξονες, το περιβάλλον, τη δημόσια υγεία και την επιχειρηματικότητα.
Όσον αφορά το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία, η πρόταση ακολουθεί την πεπατημένη οδό των τελευταίων χρόνων: λόγια, φιέστες και φωτογραφίες… Αυτοί που κάποτε έλεγαν χοντροκομμένα: «δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα», τώρα πέρασαν στο…ραφιναρισμένο «χρηματοδοτούμε μελέτες για να εντοπίσουμε το πρόβλημα». Οι εργαζόμενοι & οι κάτοικοι της περιοχής δε πρέπει να έχουν ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ στους βιομήχανους και στο κράτος που τους εξυπηρετεί!
Εκεί που συγκεντρώνεται πραγματικά όλος ο σχεδιασμός και όλο το άγχος τους είναι στον άξονα της επιχειρηματικότητας και όχι τυχαία… Επιδιώκεται άμεσα η δημιουργία «ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΠΑΡΚΟΥ ΕΞΥΓΙΑΝΣΗΣ» στη βιομηχανική ζώνη γύρω από τον οικισμό των Οινοφύτων. Σε αυτή την κατεύθυνση παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο ο Σύνδεσμος Βιομηχάνων Στερεάς Ελλάδας και συγκεκριμένοι μονοπωλιακοί όμιλοι που δραστηριοποιούνται στην περιοχή.
Τι σημαίνει πρακτικά «Επιχειρηματικό Πάρκο Εξυγίανσης»;
Στο όνομα της εξυγίανσης, ένα μόνο μέρος της βιομηχανικής ζώνης της περιοχής, συγκεκριμένα αυτό που περικλείει τον οικισμό των Οινοφύτων, θα χωροθετηθεί ως οργανωμένη βιομηχανική περιοχή.
Ποιος θα εγγυηθεί πως θα σταματήσει η ρύπανση; Η συγκεκριμένη περιοχή θα λειτουργεί υπό τον έλεγχο μίας Ανώνυμης Εταιρείας, στην οποία θα συμμετέχουν η τοπική διοίκηση μαζί με τους βιομηχάνους (ποιους άλλους;;;). Ο νέος φορέας θα αποφασίζει τι είδους μονάδες θα λειτουργούν και με ποιους όρους με κριτήριο το κέρδος.
Με τον τρόπο αυτό θα λυθούν και κάποια χρόνια αιτήματα των βιομηχάνων που έχουν να κάνουν με την πρόσβαση, τα δίκτυα, την δυνατότητα να αναπτυχθεί η παραγωγική δραστηριότητα και να δημιουργηθούν επεκτάσεις.
Αντί για σχεδιασμό απορρύπανσης, η κυβερνητική εξαγγελία για δημιουργία βιομηχανικής μονάδας επεξεργασίας αποβλήτων πρέπει να σημάνει συναγερμό: Απόβλητα από που;
Επί της ουσίας, το αστικό κράτος αντί να υποχρεώσει τους καπιταλιστές βιομήχανους να σταματήσουν να ρυπαίνουν και να πληρώσουν (ποινικά και οικονομικά) για την προστασία των εργαζομένων, των κατοίκων και του περιβάλλοντος, αξιοποιούν το τεράστιο πρόβλημα για να στήσουν μία μπίζνα εκατομμυρίων. Οι βιομήχανοι που βρώμισαν τον τόπο θα χρηματοδοτηθούν κιόλας, ώστε να βελτιωθεί η εικόνα τους, να προωθηθούν εγκαταστάσεις και υποδομές κρίσιμες για την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία τους, να μετατρέψουν την διαχείριση των αποβλήτων σε νέα μπίζνα εκατομμυρίων. Για το αν και πώς θα πάψει η περιοχή να υφίσταται τη ρύπανση, αλλά και για το πώς θα πάψει η επιβάρυνση των εργαζομένων και των κατοίκων δεν λαμβάνεται κανένα ουσιαστικό μέτρο. Άλλωστε, ακόμη και αυτά τα όρια του έντονα καρκινογόνου εξασθενούς χρωμίου στο πόσιμο νερό αρνούνται να τα θεσμοθετήσουν ξεχωριστά από το τρισθενές χρώμιο, διατηρώντας ελέω Ευρωπαϊκής Ένωσης το όριο του συνολικού χρωμίου στο εγκληματικό 50 μικρογραμμάρια ανα λίτρο. Οι επιπτώσεις αυτής της πολιτικής φαίνονται ήδη στη ζωή και την υγεία των εργαζομένων και των κατοίκων και θα φανεί ακόμη περισσότερο στις επόμενες γενιές, αν δεν αντεπιτεθούμε!
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ & ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ;
ΠΩΣ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΡΥΠΑΝΣΗ & Η ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ;
Σήμερα τα πάντα υποτάσσονται στην καπιταλιστική κερδοφορία μιας χούφτας επιχειρηματικών ομίλων στην περιοχή και γενικότερα. Ενώ υπάρχουν τεχνολογικές δυνατότητες με βάση την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνικής, το αν και πόσα μέτρα θα ληφθούν αποφασίζονται από τον καπιταλιστή - βιομήχανο με κριτήριο την κερδοφορία του.
Ως αποτέλεσμα δεν λαμβάνονται όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας των εργαζομένων από τον επαγγελματικό κίνδυνο, ούτε τα μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος από τα βιομηχανικά απόβλητα, γιατί κοστίζουν στο κεφάλαιο. Σ’ αυτή τη κατεύθυνση, οι καπιταλιστές έχουν απόλυτο αρωγό το κράτος τους, την ΕΕ που τους στηρίζει. Το αστικό κράτος άλλοτε «κάνει τα στραβά μάτια» στα εγκλήματα του κεφαλαίου, άλλοτε προωθεί νομοθετικές ρυθμίζεις που τα εγκλήματα του κεφαλαίου γίνονται νόμιμα, χαμηλώνοντας τα όρια έκθεσης σε τοξικές ουσίες, χαλαρώνοντας τις αναγκαίες μελέτες επιπτώσεων, δίνοντας άδειες στο όνομα της ανάπτυξης, μη υποχρεώνοντας τους καπιταλιστές να λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα πρόληψης, φτιάχνοντας επιχειρηματικά πάρκα όπου η επιχειρηματική δραστηριότητα γίνεται με ακόμα χαλαρότερους όρους κ.λπ.
Λύση ουσιαστική και ολοκληρωμένη δε μπορεί να υπάρξει για όσο καιρό η οικονομία και η παραγωγή λειτουργούν για το «δίκιο» και το συμφέρον του καπιταλιστή-βιομήχανου, σε βάρος των αναγκών και των ζωών δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων και κατοίκων! Στον καπιταλισμό, περιβάλλον και άνθρωποι είναι πόροι για εκμετάλλευση...
Νόμος και προτεραιότητα των καπιταλιστών βιομηχάνων και του κράτους που τους εξυπηρετεί είναι η εκμετάλλευση, η συσσώρευση κέρδους, η υποκρισία και η κλεψιά μαζί με την τρομοκρατία και τις απειλές σε όποιον σηκώνει κεφάλι.
Το ΚΚΕ παλεύει για ένα κοινωνικό-οικονομικό σύστημα που τα εργοστάσια δεν ανήκουν στην ιδιοκτησία του κάθε καπιταλιστή, οι εργαζόμενοι δεν αποτελούν μέσα παραγωγής κέρδους, η υγεία και το περιβάλλον δεν αντιμετωπίζονται ως εμπορεύματα!
Στον αντίποδα του σάπιου καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, ο δρόμος της εργατικής εξουσίας που προτείνει το ΚΚΕ βασίζεται στην κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, στη λειτουργία τους με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, που αναπτύσσει την παραγωγή με κριτήριο την ικανοποίηση του συνόλου των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών. Σε αυτόν τον ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης μπορεί να συνδυαστεί η ισόρροπη ανάπτυξη τομέων και κλάδων της οικονομίας με την ανύψωση του βιοτικού επιπέδου, η ελαχιστοποίηση της επίδρασης της βιομηχανικής παραγωγής στο φυσικό περιβάλλον, η προστασία της υγείας και ασφάλειας εργαζομένων και κατοίκων.
ΝΑ ΜΗ ΧΑΣΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΧΡΟΝΟ
ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΟΣΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ!
Η εξέλιξη είναι σοβαρή και πρέπει να απασχολήσει κάθε τίμιο εργαζόμενο και κάτοικο της περιοχής. Να μην τσιμπήσει στις φιέστες, να μη δώσει χρόνο αναμονής στους υπαίτιους όσο συνεχίζουν το έγκλημα. Οι εργάτες, οι αγρότες, συνολικά οι κάτοικοι της περιοχής, ξεδιπλώνοντας τον αγώνα μας για ένα πραγματικά φιλολαϊκό αύριο, διεκδικούμε από την κρατική και τοπική διοίκηση, στη βάση της κάλυψης των αναγκών μας:
Άμεση δημοσιοποίηση από την Κυβέρνηση των (γνωστών στις Υπηρεσίες) σημείων υπέργειας και υπόγειας διάθεσης βιομηχανικών αποβλήτων εντός και εκτός εργοστασίων, των σημείων συγκέντρωσης επικίνδυνων χημικών στοιχείων στο υπέδαφος της περιοχής (που χαρακτηρίζονται παραπλανητικά «ιστορικά αποθηκευμένα απόβλητα»), όπως και των εργοστασίων της περιοχής που χρησιμοποιούν στην παραγωγή τους πρώτες ύλες που περιέχουν εξασθενές χρώμιο και άλλες επικίνδυνες ουσίες.
Άμεση απομάκρυνση και ασφαλή διάθεση των επικινδύνων αποβλήτων από τις χωματερές των εργοστασίων και αποκατάσταση των ρυπασμένων χώρων με ευθύνη του κράτους και αποκλειστική οικονομική επιβάρυνση του μεγάλου κεφαλαίου.
Λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων προστασίας για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων και των κατοίκων, την πρόληψη ατυχημάτων μεγάλης έκτασης και την προστασία του περιβάλλοντος, με ουσιαστικό έλεγχο της εργοδοτικής ευθύνης από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους.
Επιβολή αυστηρών μέτρων για την εξασφάλιση του ελέγχου των αποβλήτων, της επεξεργασίας και της ασφαλούς μεταφοράς τους, αντιμετώπιση κάθε είδους παραβίασης. Επανεξέταση των αδειών λειτουργίας των βιομηχανιών με κριτήριο την προστασία των εργαζομένων και των κατοίκων της περιοχής.
Πλήρης στελέχωση (σε προσωπικό και μέσα) των Υπηρεσιών Επιθεώρησης Περιβάλλοντος, των Επιθεωρήσεων Ασφάλειας και Υγείας και των Επιθεωρήσεων Μεταλλείων.
Θεσμοθέτηση μεθοδολογιών και προδιαγραφών, επιστημονική έρευνα με κριτήριο την εγγενή ασφάλεια και την προσαρμογή του εργασιακού και ευρύτερου περιβάλλοντος στις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού.
Παροχή καθαρού νερού στην περιοχή των Οινοφύτων και όσων ακόμα επιβαρύνονται απ’ τη βιομηχανική ρύπανση του Ασωπού για όλες τις χρήσεις χωρίς οικονομική επιβάρυνση για τα λαϊκά στρώματα (κάτοικοι, εργαζόμενοι, φτωχοί αγρότες). Όχι στην εμπορευματοποίηση του νερού. Η πρόσβαση σε άφθονο καθαρό νερό, είναι λαϊκό δικαίωμα, όχι εμπόρευμα.
Μέτρα αποκατάστασης του υδροφόρου ορίζοντα της ευρύτερης περιοχής με ευθύνη του κράτους και με μετατόπιση του οικονομικού βάρους στο κεφάλαιο.
Απόσυρση του Χωροταξικού Σχεδίου για τη Βιομηχανία. Χωροταξικός σχεδιασμός με γνώμονα και κριτήριο τις εργατικές λαϊκές ανάγκες.
Απόλυτη απαγόρευση της εισαγωγής αποβλήτων προς επεξεργασία στην περιοχή και την χώρα. ΟΧΙ στο εργοστάσιο επεξεργασίας αποβλήτων που θα εισάγει απόβλητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου