Η παράταση της αγωνίας των εκατομμυρίων Ελλήνων συνταξιούχων για την τύχη των συντάξεών τους ενόψει των τελικών αποφάσεων του Eurogroup αναδεικνύει για άλλη μια φορά τα προβλήματα τα οποία σώρευσαν τρόικα και μνημονιακές κυβερνήσεις στο Ελληνικό Ασφαλιστικό Σύστημα.
Με το πετσόκομμα των συντάξεων να είναι στην ημερήσια διάταξη της μνημονιακής οκταετίας οι συνταξιούχοι της χώρας μας μεταβλήθηκαν σε στρατιές φτωχών και ανήμπορων ηλικιωμένων οι οποίοι φανταζόταν τα γηρατειά τους τελείως διαφορετικά.
Ήδη στις 19 Οκτωβρίου 2018 τα στοιχεία από το Ενιαίο Σύστημα Ελέγχου και Πληρωμών Συντάξεων ΗΛΙΟΣ αναφέρουν ότι τον Ιούλιο 2018 πληρώθηκαν 4.472.993 συνταξιοδοτικές παροχές από τις οποίες 2.838.070 αφορούσαν κύριες συντάξεις, 1.229.002 επικουρικές και 405.921 μερίσματα. Ο μέσος όρος της κύριας σύνταξης ανήλθε σε 723,33 ευρώ μικτά μηνιαίως, της επικουρικής σε 172,11 ευρώ και το μέσο εισόδημα από μερίσματα σε 97,88 διαμορφώνοντας μέσο μηνιαίο εισόδημα 895,44 ευρώ μικτά σε όσους δικαιούνται κύρια και επικουρική σύνταξη.
Ειδικότερα από 1.977.405 συμπολίτες μας που λαμβάνουν συντάξεις γήρατος, 604.278 συνταξιούχοι ζουν κατά μέσο όρο με 370,22 ευρώ το μήνα μικτά ενώ άλλοι 704,383 συνταξιούχοι ζουν κατά μέσο όρο με σύνταξη 680,86 ευρώ μικτά το μήνα.
Με δεδομένη τη συνεχή φτωχοποίηση των συνταξιούχων είναι προφανές ότι οι συνταξιούχοι μας δεν αντέχουν άλλη μείωση των συντάξεών τους και κινητοποιούνται με κύριο σύνθημα: ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ.
Στο πλαίσιο αυτό η Ομάδα των Ευρωπαίων Αντιφεντεραλιστών διοργάνωσε στις 19/10 στην Αθήνα ειδική εκδήλωση για την ΕΕ και το Ελληνικό Ασφαλιστικό Σύστημα όπου είχαμε την ευκαιρία να αναπτύξουμε τις απόψεις μας με στόχο τη διαμόρφωση μιας βιώσιμης πρότασης για το Ασφαλιστικό.
Φυσικά η βιωσιμότητα κάθε ασφαλιστικού συστήματος όπως και του Ελληνικού είναι άμεσα συνυφασμένη με την επίλυση του δημογραφικού που ταλανίζει την Ελλάδα και μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με την ενίσχυση της Ελληνικής οικογένειας και όχι βέβαια με εισαγόμενη μετανάστευση όπως προτείνουν οι διάφοροι θιασώτες της νέας τάξης πραγμάτων. Επιπλέον ένα βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα στηρίζεται στην αυξημένη απασχόληση.
Όμως η επίλυση του δημογραφικού και η επίτευξη αυξημένης απασχόλησης στην Ελλάδα δεν πρόκειται να επιτευχθούν πριν την παρέλευση πολλών ετών οπότε το ερώτημα είναι τι γίνεται εδώ και τώρα.
Στο πλαίσιο αυτό είχαμε προτείνει την άμεση ανακεφαλαιοποίηση του Ασφαλιστικού Συστήματος με 14 δις ευρώ από τα 24 δις που περίσσεψαν από το τρίτο δανειακό πακέτο των 86 δις ευρώ Δυστυχώς ο Α. Τσίπρας επέστρεψε τα χρήματα αυτά ως pourboire στους δανειστές. Ενώ εάν είχε ανακεφαλαιοποιήσει το Ασφαλιστικό Σύστημα με 14 δις ευρώ τότε θα μπορούσαν να επενδυθούν τα κεφάλαια αυτά σε ομόλογα του Αμερικανικού Δημοσίου και να αποδίδουν 420 εκατομμύρια ευρώ ετησίως για δέκα χρόνια.
Επιπλέον προτείναμε την επαναφορά σε ισχύ των κοινωνικών πόρων που ίσχυαν προ του μνημονίου και που με βάση στοιχεία απέδιδαν ήδη του 2002 μισό τρισεκατομμύριο δραχμές ήτοι τουλάχιστον 1,5 δις ευρώ (Η Καθημερινή 13/10/2002). Μόνο με την από 13.5.2014 Εγκύκλιο Βρούτση και σε εκτέλεση του Ν.4254/2014 μειώθηκαν μέσα σε μια νύχτα οι κοινωνικοί πόροι κατά 350 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, δημιουργώντας μαύρη τρύπα και απώλεια εσόδων στα Ταμεία με συνακόλουθη πέραν των άλλων τη διπλή μείωση των επικουρικών συντάξεων και των εφάπαξ αφού τα περισσότερα από τα θιγόμενα Ταμεία στηριζόταν στους κοινωνικούς πόρους για την χορήγηση των σχετικών παροχών. Οι διάφοροι θιασώτες της μείωσης των κοινωνικών πόρων υποστηρίζουν ότι από τους πόρους αυτούς που είχαν νομοθετηθεί υπέρ των εν λόγω Ταμείων επωφελούνταν μόνο οι συγκεκριμένες ομάδες ασφαλισμένων ενώ παράλληλα το κόστος των πόρων μετακυλιόταν στο κοινωνικό σύνολο με αποτέλεσμα να έχουμε επιβαρύνσεις σε τιμές προϊόντων και παρεχομένων υπηρεσιών επηρεάζοντας κατ΄ αυτό τον τρόπο την ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας. Παράβλεψαν βεβαίως το γεγονός ότι οι κοινωνικοί πόροι διασφαλίζουν τη λειτουργία του Ασφαλιστικού Συστήματος απρόσκοπτα σε μια εποχή φτώχειας και ανεργίας ενώ πλέον με την ενοποίηση των Ταμείων οι κοινωνικοί πόροι δρουν υπέρ όλων των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων που πλέον ταυτίζονται με το κοινωνικό σύνολο. Έτσι απαιτείται πλέον η επαναφορά των καταργηθέτων κοινωνικών πόρων ύψους τουλάχιστον 1,5 δις ευρώ ετησίως καθώς και η θεσμοθέτηση νέων σε άλλους τομείς όπως στον τζόγο στα διόδια κλπ.
Στη συνέχεια προτείναμε την τιτλοποίηση των μελλοντικών εσόδων από την εκμετάλλευση φυσικού αερίου και πετρελαίου που θα προκύψει τα προσεχή χρόνια και τα οποία έσοδα κατά 75% θα προικοδοτήσουν τον Εθνικό Λογαριασμό Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γενεών (ΕΛΚΑΓ) για τη στήριξη του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας δυνάμει του Ν. 4162/2013.
Επιπλέον για το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα το ποσό που θα προκύψει από τη μη μείωση των συντάξεων το 2019 θα μπορούσε εναλλακτικά να καλυφθεί από το πολυδιαφημισμένο υπερπλεόνασμα του 2019.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου