H επίσκεψή μας στο Στείρι ξεκίνησε την 1η Οκτωβρίου και θα ολοκληρωθεί το επόμενο Σάββατο.
Ξεκινήσαμε αρκετά πρωί ώστε να έχουμε όλη την ημέρα μπροστά μας να καταγράψουμε την πλούσια ιστορία και το πανέμορφο χωριό του Στειρίου.
Στον Αλίαρτο κάναμε μία στάση και συναντήσαμε τον Δημήτρη Παπαθεοδοσίου από το πολύ γνωστό blogspot permissospress.
Το viotiashop λοιπόν σε συνεργασία με τον Δημήτρη Παπαθεοδοσίου ξεκίνησαν το οδοιπορικό στο Στείρι.
Μπαίνοντας στο χωριό η πρώτη αίσθηση που νιώθει κανείς ότι Το Στείρι είναι ένα πολύ καθαρό χωριό, μαζεμένο, ήσυχο, γραφικό. Κάπου που θα ήθελε κανείς σίγουρα να σταματήσει καθώς πάει για προσκύνημα στον Όσιο Λουκά. Η μεγάλη πλατεία στην είσοδο του χωριού, αριστερά το σχολείο, μία καφετέρια, και πολλές ταβέρνες οι οποίες ανοίγουν τις μεσημεριανές ώρες και έχουν υπέροχο φαγητό όπως διαπιστώσαμε λίγες ώρες μετά.
Φτάνοντας στο Στείρι μας περίμενε στην εκκλησία του χωριού μία μεγάλη ομάδα από Συλλόγους, Αντιδημάρχους, Λυκειάρχες κλπ οι οποίοι έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Αγαπάνε τον τόπο τους. Μας υποδέχτηκαν με χαρά και ζεστασιά.
Αφού καθήσαμε στο παραδοσιακό καφενείο του χωριού, οργανώσαμε το οδοιπορικό μας, και καταλήξαμε ότι θα ολοκληρωθεί σε δύο μέρη διότι δε μας αρκούσε μόνο ένα Σάββατο. Πολλά τα ενδιαφέροντα σημεία του χωριού, πολλοί οι χώροι έξω από το χωριό που αξίζει κανείς να δει, πολλοί οι σύλλογοι που έχουν να δείξουν αυτά που προσφέρουν.
Αφού απολαύσαμε τον καφέ μας πήραμε τον δρόμο προς την Αρχαία Στείριδα, την Ακρόπολη του Στειρίου. Με συνοδεία άλλων 3 αυτοκινήτων μετά από δέκα λεπτά δρόμο φτάσαμε σε κάποιο σημείο όπου έπρεπε να αφήσουμε τα αυτοκίνητα. Αρχίσαμε πεζοί πλέον να ανεβαίνουμε την πλαγιά ενός λόφου. Από κάτω διακρίναμε τα τείχη της Ακρόπολης. Όσο προχωρούσαμε ανάμεσα σε δέντρα ελιάς, έκαναν την εμφάνισή τους απομεινάρια μιάς παλιάς εποχής. Μεγάλες πέτρες και πολλά χοντρά κεραμμύδια που όσο ανεβαίναμε πλήθαιναν. Αυτά έδειχναν ότι πριν από χιλιάδες χρόνια στα χώματα αυτά υπήρχε ζωή, υπήρχε ολόκληρη πόλη.
Συναντήσαμε Αρχαίους τάφους, συναντήσαμε εκκλησίες με επιγραφές, συναντήσαμε πολλά στοιχεία όπου έδειχναν σημάδια ζωής των προγόνων μας. Στην κορυφή υπήρχε μία στέρνα την οποία οι νεότεροι την έχουν κλείσει αφήνοντας μία τρύπα από πάνω. Όλα αυτά σας τα μεταδίδουμε μέσα από το υπέροχο βίντεο όπου θα ολοκληρωθεί μετά την δεύτερη επίσκεψή μας.
Από εδώ ψηλά βλέπει κανείς απέναντι καθαρά τον Όσιο Λουκά, το καμάρι του Στειρίου. Από την αντίθετη πλευρά βλέπει κανείς ελαιώνες και απέναντι βουνά με ένα φιδίσιο δρόμο να τα διασχίζει.
Αφού οι φίλοι μας από το Στείρι μας ξενάγησαν και μας μίλησαν στο φακό ξεκινήσαμε να κατεβαίνουμε. Επόμενος σταθμός μας μία αναστηλωμένη παλαιά εκκλησία η οποία μέσα έχει ακόμα και σήμερα κολώνες και ψηφιδωτά.
Επόμενη στάση το Φαράγγι της Κλεισούρας. Κατεβαίνοντας επί 20 λεπτά ένα μονοπάτι συναντήσαμε στοιχεία της φύσης, άγρια ομορφιά, άλλος κόσμος. Ένα φαράγγι βατό, το μήκος του είναι περίπου 6 χλμ. με απότομες βραχώδεις πλαγιές, αλλά σχετικά εύκολο και ευχάριστο για πεζοπορία που, από την αρχαιότητα μέχρι στην δεκαετία του 1950, ήταν ο κυριότερος δρόμος επικοινωνίας των Στειριωτών και της μονής του Οσίου Λουκά με τον Κορινθιακό κόλπο. Στην είσοδο του φαραγγιού της Κλεισούρας από την μεριά του Στειρίου υπάρχει το πέτρινο γεφύρι του Λεόντιου με δύο τόξα, πιθανώς βυζαντινής εποχής, κατασκευασμένο από κάποιον Λεόντιο, μοναχό του Οσίου Λουκά.
Η ανάβαση στο φαράγγι ήταν πιο δύσκολη αλλά άξιζε τον κόπο να δούμε αυτό το υπέροχο θέαμα.
Επόμενη στάση μας το χωριό. Μία βόλτα στα σοκάκια του χωριού να δούμε κάποια από τα πολύ παλιά πέτρινα σπίτια, αποθανατίσαμε κάποια, αλλά ήδη η ώρα είχε περάσει. Κάναμε μία βόλτα να έχουμε μία εικόνα τι θα αποθανατίσουμε το επόμενο Σάββατο. Υπάρχουν πάρα πολλά που έχουμε να δούμε ακόμη.
Η ώρα ήταν ήδη 3. Οι φιλόξενοι φίλοι μας μας πήγαν στην υπέροχη ταβέρνα της κυρίας Πολυτίμης για φαγητό, κρασάκι και όμορφη κουβεντούλα όπου ανανεώσαμε το ραντεβού μας για το επόμενο Σάββατο.
Ανυπομονούμε να σας ξαναδούμε υπέροχε κόσμε του Στειρίου........
Συνεχίζεται...
Ξεκινήσαμε αρκετά πρωί ώστε να έχουμε όλη την ημέρα μπροστά μας να καταγράψουμε την πλούσια ιστορία και το πανέμορφο χωριό του Στειρίου.
Στον Αλίαρτο κάναμε μία στάση και συναντήσαμε τον Δημήτρη Παπαθεοδοσίου από το πολύ γνωστό blogspot permissospress.
Το viotiashop λοιπόν σε συνεργασία με τον Δημήτρη Παπαθεοδοσίου ξεκίνησαν το οδοιπορικό στο Στείρι.
Μπαίνοντας στο χωριό η πρώτη αίσθηση που νιώθει κανείς ότι Το Στείρι είναι ένα πολύ καθαρό χωριό, μαζεμένο, ήσυχο, γραφικό. Κάπου που θα ήθελε κανείς σίγουρα να σταματήσει καθώς πάει για προσκύνημα στον Όσιο Λουκά. Η μεγάλη πλατεία στην είσοδο του χωριού, αριστερά το σχολείο, μία καφετέρια, και πολλές ταβέρνες οι οποίες ανοίγουν τις μεσημεριανές ώρες και έχουν υπέροχο φαγητό όπως διαπιστώσαμε λίγες ώρες μετά.
Φτάνοντας στο Στείρι μας περίμενε στην εκκλησία του χωριού μία μεγάλη ομάδα από Συλλόγους, Αντιδημάρχους, Λυκειάρχες κλπ οι οποίοι έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Αγαπάνε τον τόπο τους. Μας υποδέχτηκαν με χαρά και ζεστασιά.
Αφού καθήσαμε στο παραδοσιακό καφενείο του χωριού, οργανώσαμε το οδοιπορικό μας, και καταλήξαμε ότι θα ολοκληρωθεί σε δύο μέρη διότι δε μας αρκούσε μόνο ένα Σάββατο. Πολλά τα ενδιαφέροντα σημεία του χωριού, πολλοί οι χώροι έξω από το χωριό που αξίζει κανείς να δει, πολλοί οι σύλλογοι που έχουν να δείξουν αυτά που προσφέρουν.
Αφού απολαύσαμε τον καφέ μας πήραμε τον δρόμο προς την Αρχαία Στείριδα, την Ακρόπολη του Στειρίου. Με συνοδεία άλλων 3 αυτοκινήτων μετά από δέκα λεπτά δρόμο φτάσαμε σε κάποιο σημείο όπου έπρεπε να αφήσουμε τα αυτοκίνητα. Αρχίσαμε πεζοί πλέον να ανεβαίνουμε την πλαγιά ενός λόφου. Από κάτω διακρίναμε τα τείχη της Ακρόπολης. Όσο προχωρούσαμε ανάμεσα σε δέντρα ελιάς, έκαναν την εμφάνισή τους απομεινάρια μιάς παλιάς εποχής. Μεγάλες πέτρες και πολλά χοντρά κεραμμύδια που όσο ανεβαίναμε πλήθαιναν. Αυτά έδειχναν ότι πριν από χιλιάδες χρόνια στα χώματα αυτά υπήρχε ζωή, υπήρχε ολόκληρη πόλη.
Συναντήσαμε Αρχαίους τάφους, συναντήσαμε εκκλησίες με επιγραφές, συναντήσαμε πολλά στοιχεία όπου έδειχναν σημάδια ζωής των προγόνων μας. Στην κορυφή υπήρχε μία στέρνα την οποία οι νεότεροι την έχουν κλείσει αφήνοντας μία τρύπα από πάνω. Όλα αυτά σας τα μεταδίδουμε μέσα από το υπέροχο βίντεο όπου θα ολοκληρωθεί μετά την δεύτερη επίσκεψή μας.
Από εδώ ψηλά βλέπει κανείς απέναντι καθαρά τον Όσιο Λουκά, το καμάρι του Στειρίου. Από την αντίθετη πλευρά βλέπει κανείς ελαιώνες και απέναντι βουνά με ένα φιδίσιο δρόμο να τα διασχίζει.
Αφού οι φίλοι μας από το Στείρι μας ξενάγησαν και μας μίλησαν στο φακό ξεκινήσαμε να κατεβαίνουμε. Επόμενος σταθμός μας μία αναστηλωμένη παλαιά εκκλησία η οποία μέσα έχει ακόμα και σήμερα κολώνες και ψηφιδωτά.
Επόμενη στάση το Φαράγγι της Κλεισούρας. Κατεβαίνοντας επί 20 λεπτά ένα μονοπάτι συναντήσαμε στοιχεία της φύσης, άγρια ομορφιά, άλλος κόσμος. Ένα φαράγγι βατό, το μήκος του είναι περίπου 6 χλμ. με απότομες βραχώδεις πλαγιές, αλλά σχετικά εύκολο και ευχάριστο για πεζοπορία που, από την αρχαιότητα μέχρι στην δεκαετία του 1950, ήταν ο κυριότερος δρόμος επικοινωνίας των Στειριωτών και της μονής του Οσίου Λουκά με τον Κορινθιακό κόλπο. Στην είσοδο του φαραγγιού της Κλεισούρας από την μεριά του Στειρίου υπάρχει το πέτρινο γεφύρι του Λεόντιου με δύο τόξα, πιθανώς βυζαντινής εποχής, κατασκευασμένο από κάποιον Λεόντιο, μοναχό του Οσίου Λουκά.
Η ανάβαση στο φαράγγι ήταν πιο δύσκολη αλλά άξιζε τον κόπο να δούμε αυτό το υπέροχο θέαμα.
Επόμενη στάση μας το χωριό. Μία βόλτα στα σοκάκια του χωριού να δούμε κάποια από τα πολύ παλιά πέτρινα σπίτια, αποθανατίσαμε κάποια, αλλά ήδη η ώρα είχε περάσει. Κάναμε μία βόλτα να έχουμε μία εικόνα τι θα αποθανατίσουμε το επόμενο Σάββατο. Υπάρχουν πάρα πολλά που έχουμε να δούμε ακόμη.
Η ώρα ήταν ήδη 3. Οι φιλόξενοι φίλοι μας μας πήγαν στην υπέροχη ταβέρνα της κυρίας Πολυτίμης για φαγητό, κρασάκι και όμορφη κουβεντούλα όπου ανανεώσαμε το ραντεβού μας για το επόμενο Σάββατο.
Ανυπομονούμε να σας ξαναδούμε υπέροχε κόσμε του Στειρίου........
Συνεχίζεται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου