Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011

Απαιχτες ατάκες... και όμως έχουν ειπωθεί

Ρε παιδιά δεν καταλαβαίνω Αραβικά, δεν είμαι Αραβίδα.
Ουδέν καλό αμπιγιέζ καλού.
Στο αεροπλάνο θέλοντας να καπνίσει, λέει… στον διπλανό:
Μπορείτε μήπως να ανοίξετε το παράθυρο για να φεύγει ο καπνός;
Πείτε μας πως σας φάνηκε η Τουρκική κουζίνα
Δεν ξέρω, εγώ στο σπίτι μου έχω Ιταλική
Έχετε κάνει κανένα σφάλμα που το μετανιώσατε;
Φυσικά. Σε αυτή τη ζωή κανείς δεν είναι άσφαλτος.
Από που μας τηλεφωνάτε;
Από Σκιάθο
Α, ωραία… και έχουμε ένα βίντεο για την Σκόπελο.

Συγκρούστηκαν απεργοσπάστες που απεργούσαν.
Σε τηλεοπτικό παράθυρο:
Έπρεπε να ντρέπεσαι γι’ αυτά που λες.
Ντρέψου εσύ ρε.
Εχθές τελέσθηκε στον Μητροπολιτικό ναό, Θεία Λειτουργία, χοροπηδούντος του Αρχιεπισκόπου κ. Χριστόδουλου.
Και τώρα ακολουθεί η επετειακή εκπομπή Το Πέος του 40 (αντί το έπος του 40).
Κυρίες και κύριοι, η ώρα είναι περίπου 2:33 ακριβώς.
Και ‘γω συμφωνώ με την άποψη μου.
Με τον νέο στολισμό που βάλαμε, μας βλέπουν ακόμα και από το διάστημα.
Σε Χριστουγεννιάτικη επίσκεψη παικτών σε τυφλά παιδιά:
Εύχομαι να τα έχει ο Θεός καλά και κάποια στιγμή να έρθουν στο γήπεδο να μας δουν και από κοντά.
Και τώρα μαζί μας η πασίγνωστη τραγουδίστρια… Πως είπαμε ότι σε λένε;
Πετούσε το αεροπλάνο σε ύψος 20000 ποδιών
Σιγά μην ήταν και χεριών.
Στον ημιτελικό του Euro 2000 μετά το τέλος του αγώνα:
Οι Πορτογάλοι φίλαθλοι έσπασαν και καθίσματα τα οποία βέβαια μετρούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Καμιά πενηνταριά.
Σχολιάζοντας επίθεση με ρουκέτα σε λεωφορείο του ΟΣΕ:
Το συγκεκριμένο λεωφορείο είχε την ιδιοτυπία να έχει την μηχανή του όχι στην μέση, αλλά στο κέντρο.
Ωραία λοιπόν, το αγαπημένο σου νούμερο είναι το πράσινο
Επισκέφθηκες τον Παρθενώνα όταν ήσουν στην Ελλάδα;
Δεν θυμάμαι όλα τα κλαμπ που πήγα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου