Η περίοδος που έμεινε στην ιστορία ως «Ιουλιανά» ή «Αποστασία», ξεκινά στις 15 Ιουλίου του 1965 όπου ο νεαρός βασιλιάς Κωνσταντίνος διαφωνεί με τον τότε πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου θέλοντας να επέμβει στη διακυβέρνηση του κράτους.
Επιγραμματικά, τη ρήξη των δύο ανδρών ακολουθεί η παραίτηση του Γ. Παπανδρέου, έπεται η ορκωμοσία νέας κυβέρνησης από στελέχη του κόμματός του (Ένωση Κέντρου) γνωστοί στην ιστορία ως «Αποστάτες» και οι επόμενοι μήνες που περικλείουν έντονη πολιτική αστάθεια, οδήγησαν αβίαστα στο πραξικόπημα τις 21ης Απριλίου του 1967.
Μα, ας αναφέρουμε τα γεγονότα με τη σειρά τους…
Σχεδόν 1,5 χρόνο πριν, στις 16 Φεβρουαρίου του 1964 ο επικεφαλής του κόμματος «Ένωση Κέντρου» Γ. Παπανδρέου, κερδίζει τις εκλογές με ποσοστό 52,8% και σχηματίζει κυβέρνηση με 171 βουλευτές.
Κομβικά υπουργικά καθήκοντα αναλαμβάνουν ο Ανδρέας Παπανδρέου (Υπουργείο Προεδρίας), ο Κων/νος Μητσοτάκης (Υπουργείο Οικονομικών) και ο Πέτρος Γαρουφαλιάς (Υπουργείο Εθνικής Άμυνας).
Η νέα κυβέρνηση θέλοντας να κάνει γνωστό το φιλελεύθερο χαρακτήρα της, μεταξύ άλλων, απελευθέρωσε τους πολιτικούς κρατούμενους από το χώρο της αριστεράς, κατήργησε τον μέχρι τότε θεσμό αστυνόμευσης και απελευθέρωσε τη δράση των συνδικαλιστικών οργανώσεων.
Αξίζει να αναφερθεί ότι η Ένωση κέντρου, ένα συνονθύλευμα πολιτικών προσώπων από σχεδόν όλες τις πολιτικές παρατάξεις, αντιμετώπιζε έντονα εσωκομματικά προβλήματα με αποτέλεσμα ο αρχηγός του κόμματος να καταβάλει υπέρμαχες προσπάθειες για τη διατήρηση των ισορροπιών μεταξύ των μελών του.
Η γενικευμένη πολιτική κατάσταση της χώρας και οι πιέσεις της αντιπολίτευσης, οδηγούν σε εκλογές στις 5 Ιουλίου του ίδιου έτους, όπου γίνεται φανερή η κατάπτωση του κόμματος της ΕΡΕ και η ανοδική πορεία των κομμάτων Ένωση Κέντρου και ΕΔΑ.
Παραταύτα, οι έριδες εντός του κυβερνόντος κόμματος και τα αναπάντεχα γεγονότα των επόμενων ημερών, εντείνονται ολοένα και περισσότερο...
Αναφορικά:
Η πολική διαμάχη μεταξύ των Κ. Μητσοτάκη και Α. Παπανδρέου, δημιουργεί πόλους έλξης και αντίπαλα στρατόπεδα.
Ο τύπος που μέχρι πρότινος βρίσκεται στο πλευρό του Γ. Παπανδρέου, δημοσιεύει μια σειρά αποκαλύψεων σχετικά με μη αξιοκρατικές αναθέσεις δημοσίων έργων.
Ο Α. Παπανδρέου υποβάλλει την παραίτησή του.
Μια ανταρσία εκ των έσω ταράζει για ακόμα μια φορά το διαταραγμένο κλίμα της πολιτικής εξουσίας.
Επιπρόσθετα, η πολύκροτη υπόθεση «ΑΣΠΙΔΑ» (η οποία φημολογείται ότι διέρρευσε μέσω του Γαρουφαλιά) με αναμειγμένο τον Α. Παπανδρέου θα γίνει η σταγόνα που θα κάνει το ποτήρι να ξεχειλίσει και θα δώσει στον Γ. Παπανδρέου την αφορμή για να καθαιρέσει τον Υπουργό Εθν. Αμύνης Π. Γαρουφαλιά και να αναλάβει ο ίδιος τη θέση του.
Οι ασκοί του Αιόλου ετοιμάζονται να ανοίξουν σε μια χώρα που επικρατεί ήδη μεγάλος αναβρασμός!
Ο πρωθυπουργός, στις αρχές Ιουλίου του 1965 ζητά την άμεση παραίτηση του Γαρουφαλιά, αλλά ο τελευταίος με περίσσιο θάρρος (;) δηλώνει ότι θα υπακούσει μονάχα αν του το ζητήσει ο βασιλιάς!
Ο βασιλιάς, περιμένοντας τη γέννηση του 1ου παιδιού του, βρίσκεται στην Κέρκυρα και ανταλλάσσει με τον πρωθυπουργό 2 επιστολές όπου κάνει ξεκάθαρη την πρόθεσή του περί την μη αντικατάσταση του Γαρουφαλιά, εκλεκτού του παλατιού.
Τα γεγονότα τρέχουν και οι εξελίξεις των επόμενων ημερών είναι ραγδαίες. Ο πρωθυπουργός στις 12 Ιουλίου συγκαλεί υπουργικό συμβούλιο όπου παμψηφεί διαγράφεται ο Γαρουφαλιάς από το κόμμα, ο οποίος όμως δεν παραδίδει το υπουργείο!
Ακολουθεί η 3η επιστολή από πλευράς του παλατιού στις 14 Ιουλίου όπου αναφέρεται για ακόμα μία φορά η θέση του βασιλιά και ο πρωθυπουργός δεχόμενος έμμεσες πιέσεις, υποβάλει την παραίτησή του μέσω της φράσης «δεν μπορώ να είμαι πρωθυπουργός υπό απαγόρευση».
Την επομένη σε συνάντηση των δύο ανδρών, ο βασιλιάς δέχεται την οριστική παραίτηση του Γ. Παπανδρέου και λίγες ώρες αργότερα ορκίζεται ενώπιον του η νέα κυβέρνηση με στελέχη από την Ένωση Κέντρου και πρωθυπουργό τον Γεώργιο Αθανασιάδη-Νόβα, γνωστή στην ιστορία ως η «Κυβέρνηση των Αποστατών».
Τις ημέρες που θα ακολουθήσουν, η Αθήνα μπορεί να παρομοιαστεί με ηφαίστειο που η ηφαιστειογενής του λάβα είναι έτοιμη να εκραγεί!
Χιλιάδες κόσμος διαμαρτύρεται κατά του «Βασιλικού Πραξικοπήματος». Καταγράφονται συγκρούσεις της αστυνομίας, άδικες μεταγωγές και συλλήψεις, άσκοπη χρήση δακρυγόνων με κορύφωση των γεγονότων στις 19 Ιουλίου όπου λαμβάνει χώρα η μεγαλύτερη διαδήλωση για τη διασφάλιση της Δημοκρατίας.
Μελανή σελίδα γραμμένη με αίμα θα αποτελέσει το συλλαλητήριο της 21ης Ιουλίου, όπου στο κέντρο της Αθήνας θα συγκρουστούν διαδηλωτές και αστυνομία και θα χάσει άδικα τη ζωή του ο 22χρονος φοιτητής Σωτήρης Πέτρουλας.
Συνεχίζεται…
Κατερίνα Σιδέρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου